dromen over vloedgolven

Vrijdag 4 mei 2007
Ik heb vannacht weer druk gedroomd. Ik was ergens bij een bergketen, het leek een beetje op Italie, zoals ik me dat van vroeger herinnerde. En ik zag daar ineens een berg ineen storten. Gek genoeg was ik niet bang voor de gevolgen. Daarna vloog ik langs een met bomen begroeide berghelling waar een draak (vermomd als een soort reuzenboom) bovenop de berg zat. Hoewel de zogenaamde draak zich niet verroerde en ook geen aanstalten maakte om mij te achtervolgen, ging ik de berghelling af om me te verstoppen in de bosjes. Wat er daarna gebeurde weet ik niet meer, maar het laatste gedeelte van de droom (dat met die draak) herhaalde zich. Even later was ik weer in een dal en aan twee kanten kwam er een enorme vloedgolf water aan. Ondanks dat het bedreigend zou moeten zijn vond ik het van een overweldigende schoonheid om te zien. En er waren allemaal mensen in paniek. Het gekke was dat ik dat niet was, net als toen die berg in elkaar stortte. Net alsof ik wist dat me niks kon gebeuren. Die vloedgolf stopte ook ineens. Maar toen brak er ineens overal brand uit. En weer rondom me heen mensen in paniek. Maar ik dus weer niet! Net of ik van een afstandje naar een film zat te kijken terwijl ik er toch midden in zat! Er vroegen ook mensen waarom ik niet bang was. Ik voelde wel enigszins warmte van het vuur, maar niet dat het me verzengde ofzo.

Ik denk dat deze warrige droom een gevolg is van de boeken die ik de laatste tijd lees. Die van Bärbel Mohr: Bestellingen bij het universum bijvoorbeeld. Dit boek handelt over de kracht van je gedachten en overtuigingen en geeft inzicht in hoe je je gedachten voor je kunt laten werken. En het werkt ook inderdaad. Dat had ik al eerder gemerkt.